پروژسترون یک هورمون استروئیدی با وزن مولکولی ۳۱۴ است و از جسم زرد در زنان غیر باردار و جفت در زنان باردار ترشح می‌شود. بعلاوه مقداری از این توسط قشرغده آدرنال و بیضه نیز تولید می‌شود. پروژسترون از کلسترول ساخته شده و به گلوبولین متصل شونده به کورتیکواستروئید گفته و نیز مقدار کمتر به آلبومین متصل می‌گردد .
عملکرد اولیه پروژسترون آماده کردن رحم جهت لانه گزینی تخمک بارور و نیز حفظ بارداری در صورت وقوع لانه گزینی است. در طی یک چرخه قاعدگی طبیعی، غلظت پروژسترون در طول فاز یک تولید در مقادیر پایین باقی می‌ماند و پس از تخمک‌گذاری افزایش می‌یابد و در میانه فاز لوتئال به حداکثر میزان می‌رسد. در صورتی که لانه گزینی اتفاق نیفتد، سطح پروژسترون در طی اواخر فاز لوتئال افت می‌کند. در صورتی که تخم بارور شده لانه گزینی شود، ترشح پروژسترون توسط جسم زرد در طی سه ماهه اول بارداری ادامه می‌یابد و پس از آن جفت شروع به تولید پروژسترون می‌کند و در طول بارداری غلظت آن افزایش می‌یابد.
سطوح پروژسترون به منظور پایش باروری(in vitro (IVF و پیش‌بینی موفقیت IVF بررسی می‌شود. در موارد ناباروری می‌تواند نشانه نقص در فاز لوتئال باشد. دراوایل بارداری، سکوت پایین پروژسترون نشانگر افزایش خطر سقط جنین می‌باشد.
