نسبت آلبومین به کراتینین در ادرار محاسبه می‌گردد. روزانه (در۲۴ ساعت) به طور طبیعی کمتر از ۳۰mg آلبومین از طریق ادرار در بزرگسالان دفع می‌گردد. حالتی را که در آن دفع ادراری آلبومینی بین i30-300 mgباشد تحت عنوان میکروآلبومینوری (MAU) شناخته می‌شود. این حالت می‌تواند در نتیجه آسیب کلیوی ایجاد شده براثر دیابت قندی اتفاق بیفتد. در مواردی که جمع‌آوری ادرار ۲۴ ساعته امکان پذیر نباشد، می‌توان از نمونه ادرار راندوم جهت ارزیابی همزمان آلبومین و کراتینین و محاسبه نسبت آلبومین به کراتینین استفاده کرد.
این تست می‌تواند مشخص نماید که میکروآلبومینوری یا سایر حالت های منجر به از دست رفتن آلبومین وجود دارد. این نتایج می‌تواند جهت شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری پیشرونده کلیه به کار رود. در افراد مذکر بالغ ACR کمتر از ۲mg Albomin/mmolcr است و در افراد مؤنث بالغ این نسبت کمتر از ۲/۸ mg/mmol می‌باشد بنابراین میکروآلبومینوری به مواردی اشاره دارد که در آن ACR از این مقادیر فراتر برود و در افراد مذکر بالغ mg/mmol 2-20 و در افراد مؤنث بالغ mg/mol 2/8-28 برسد. سطح ACR بالای mg/mmol 20 در مردان و بالای mg/mmol 28 در زنان نشان دهنده دفع آلبومین ادراری بیش از ۳۰۰ mg/day در روز (ماکروآلبومینوری) است و با نفروپاتی دیابتی آشکار مطابقت دارد. ACR می‌تواند جهت ارزیابی از دست رفتن ادراری آلبومین در بیماری کلیوی غیر دیابتی به کار رود و به جای نسبت توتال پروتئین به کراتینین در نمونه ادرار راندوم استفاده شود .
آلبومین یا پروتئین ادرار شاخص بیماری کلیوی پیشرونده و افزایش خطر وقوع حوادث قلبی عروقی می‌باشد. به بیمار مبتلا به دیابت باید سالانه مورد ارزیابی ACR قرار گیرد.
