۱- هدف:
تشخیص استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A از سایر استرپتوکوک ها
۲- اساس آزمایش:
استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه A به دیسک باسیتراسین ۰٫۰۴Uحساس ولی به تریمتوپریم ـ سولفامتوکسازول ( SXT ) ۱٫۲۵Ug مقاوم است. استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروه B به هر ۲ آنتی بیوتیک مقاوم است.
۳- ویژگی های تست:
بیش از ۱۰% سویه های گروه C و G به باسیتراسین حساسند بنابراین این تست جهت گروه A چندان اختصاصی نیست. به همین دلیل، این تست اغلب همراه با تست حساسیت به SXT انجام می شود که گروه هایC و G عموماً به آن ( SXT ) حساس بوده و گروه های A و B مقاومند.
۴- نمونه اولیه:
کشت ۲۴ – ۱۸ ساعته از باکتری مورد نظر
۵- لوازم و ابزار مورد نیاز:
-بلاد آگار با خون گوسفند
-دیسک باسیتراسین ( U ۰٫۰۴ )
-دیسکSXT
-پنس استریل
-سواب استریل
۶- روش انجام کار:
کلنی ایزوله استرپتوکوک بتاهمولیتیک را در وسط یک پلیت بلادآگار قرار داده و سپس با یک سواب یا لوپ استریل آن را بطور یکنواخت روی پلیت کشت می دهیم. یک دیسک باسیتراسین و یک دیسک SXT را روی ناحیه کشت داده شده، قرار می دهیم. باید توجه نمود که دیسک ها از همدیگر فاصله داشته باشند. پلیت را دراتوو۳۵ ۰C قرار می دهیم.
حساس = عدم رشد در اطراف دیسک ها
مقاوم = رشد تا لبه دیسک ها
۷- برنامه QC:
ATCC 19615 استرپتوکوک گروه A : باسیتراسین = S و R = SXT
۲۷۹۵۶ ATCC استرپتوکوک گروه B : باسیتراسین = R و R = SXT
استرپتوکوک بتاهمولیتیک گروههای C و F یا G: باسیتراسین = S و S= SXT
۸- تداخلات:
- این تست تنها باید برای تشخیص استرپتوکوک های بتاهمولیتیک انجام شود زیرا بعضی از استرپتوکوک های آلفاهمولیتیک ( مثل پنوموکوک ) به باسیتراسین حساسند.
کشت روی بلاد آگار باید کاملاً یکنواخت و به مقدار کافی انجام شود. تلقیح کم میکروارگانیسم روی بلادآگار باعث می شود استرپتوکوک non-A به باسیتراسین حساس شود و نتیجه مثبت کاذب دهد.
