آزمایش حساسيت به باسيتراسين و SXT
۱- هدف:
تشخيص استرپتوكوك بتاهموليتيك گروه A از ساير استرپتوكوك ها
۲- اساس آزمايش:
استرپتوكوك بتاهموليتيك گروه A به ديسك باسيتراسين ۰٫۰۴Uحساس ولي به تريمتوپريم ـ سولفامتوكسازول ( SXT ) ۱٫۲۵Ug مقاوم است. استرپتوكوك بتاهموليتيك گروه B به هر ۲ آنتي بيوتيك مقاوم است.
۳- ويژگي هاي تست:
بيش از ۱۰% سويه هاي گروه C و G به باسيتراسين حساسند بنابراين اين تست جهت گروه A چندان اختصاصي نيست. به همين دلیل، اين تست اغلب همراه با تست حساسيت به SXT انجام مي شود كه گروه هايC و G عموماً به آن ( SXT ) حساس بوده و گروه هاي A و B مقاومند.
۴- نمونه اوليه:
کشت ۲۴ – ۱۸ ساعته از باکتری مورد نظر
۵- لوازم و ابزار مورد نیاز:
-بلاد آگار با خون گوسفند
-ديسك باسيتراسين ( U ۰٫۰۴ )
-ديسكSXT
-پنس استريل
-سواب استريل
۶- روش انجام كار:
كلني ايزوله استرپتوكوك بتاهموليتيك را در وسط يك پليت بلادآگار قرار داده و سپس با يك سواب يا لوپ استريل آن را بطور يكنواخت روي پليت كشت مي دهيم. يك ديسك باسيتراسين و يك ديسك SXT را روي ناحيه كشت داده شده، قرار می دهیم. بايد توجه نمود كه ديسك ها از همديگر فاصله داشته باشند. پليت را دراتوو۳۵ ۰C قرار مي دهيم.
حساس = عدم رشد در اطراف ديسك ها
مقاوم = رشد تا لبه ديسك ها
۷- برنامه QC:
ATCC 19615 استرپتوكوك گروه A : باسيتراسين = S و R = SXT
۲۷۹۵۶ ATCC استرپتوكوك گروه B : باسيتراسين = R و R = SXT
استرپتوكوك بتاهموليتيك گروههاي C و F يا G: باسيتراسين = S و S= SXT
۸- تداخلات:
- اين تست تنها بايد براي تشخيص استرپتوكوك هاي بتاهموليتيك انجام شود زيرا بعضي از استرپتوكوك هاي آلفاهموليتيك ( مثل پنوموكوك ) به باسيتراسين حساسند.
- كشت روي بلاد آگار بايد كاملاً يكنواخت و به مقدار کافی انجام شود. تلقيح كم ميكروارگانيسم روي بلادآگار باعث مي شود استرپتوكوك non-A به باسيتراسين حساس شود و نتيجه مثبت كاذب دهد.
