بازار کار آینده شغلی و درآمد رشته شیمی کاربدی و شیمی محض

نظر یکی از دوستان:::
من به عنوان کسی که شیمی خونده در کشور عزیزمون و به دلیل اینکه خودمم پیگیر موقعیت های شغلی بودم، اومدم اینو برای دانشجویان جوان تر بنویسم، شاید که این اطلاعات به دردشون بخوره. خیلی وقت بود که میخواستم این مطالبو بنویسم، ولی فرصت کم بود. گاهی وقتا از دوستان ۱۷ ساله یا مثلا دانشجویان کارشناسی پیامهایی دریافت میکنم، که میپرسن محض بخونیم یا کاربردی؟ یا شیمی آلی بخونیم یا معدنی یا تجزیه؟ یا کدوم دانشگاه بریم؟
اول از همه، اینکه شما الی بخونین یا تجزیه یا معدنی به خودتون و علایقتون بستگی داره. شاید بازار کار تجزیه یه اپسیلون بهتر باشه. ولی در کل ربطی نداره و این شما هستین که باید کار پیدا کنین. این به مصاحبه شما، به سواد شما، به علاقه شما، و… بستگی داره.
من قبل از اینکه وارد دانشگاه بشم، با توجه به محیطی که در اون تحصیل میکردم، خوندن شیمی کاربردی رو به کسی توصیه میکردن که بلافاصله بعد درسش میخواد کار پیدا کنه و وارد بازار کار بشه و به کسی که قصد ادامه تحصیل یا مهاجرت داشت پیشنهاد میکردن که شیمی محض بخونه.
من نمیگم همه جا اینطوریه، محیطی که من توش بودم به این شکل بود.
بعد از وارد شدن به دانشگاه، متوجه شدم که موندن و رفتن و کار پیدا کردن و ادامه تحصیل دادن به هزاران عامل بستگی داره! که محض و کاربردی اصلا توش دیده نمیشه و گم هست!
در حالت کلی، شما باید سعی کنین که:
۱٫ مداما با اساتید در تماس باشین، اکتیو باشین، ازشون خواهش کنین اجازه بدن مثلا تابستون سال دوم و سوم و اخر کارشناسیتونو برین تو ازمایشگاههاشون کار کنین، تمرین پژوهش یا درسی مشابه اون رو بردارین. فعال باشین و بخواین که مقاله داشته باشین از همون دوره کارشناسیتون. ممکنه بچه های ارشد و دکترا بگن تو چون ترم اولی یا مثلا سال اولی هستی اینطوری ای، ترمهای دیگه به شدت بی علاقه میشی، شما توجه نکنین! ادامه بدین! آخرش همین انگیزه و اراده و انرژی هست که دست شما رو میگیره و میکشه بالا. در تماس بودن با اساتید باعث میشه که اگه بخواین وارد صنعت هم بشین، بهتون کمک کنن که کار پیدا کنین (من تو دانشگاهه های معروف کشور عزیزم اینو دیدم). پس با اساتید در تماس باشین. برین تی ای بشین براشون و تو آزمایشگاهها بهشون کمک کنین.
۲٫ دوره کاراموزی رو به طور رایگان (چون شرکتا معمولا حقوق نمیدن) برین تو شرکتهای شیمیایی مرتبط با گرایشهای مورد علاقتون کار کنین. دوره کار اموزی خیلی موثره در فرایند پیدا کردن کار در ایران عزیزمون (بچه های کاربردی این درسو دارن).
۳٫ زبانتون رو قوی کنین. زبان هم تو ایران هم تو خارج از ایران بدردتون میخوره. شما اگه شیمی خونده باشین و انگلیسیتون هم قوی باشه به تدریج راه باز میکنین به بخش بازرگانی شرکتهای بزرگ و شرکتهای وابسته به صنعت نفت و این شما رو به شدت ارتقاء میده و سابقه کار بسیار قوی ای خواهد بود.
۴٫ معدل بالا داشته باشین. یا تو درسای تخصصیتون معدل بالا داشته باشین.
۵٫ روی سخنم با دوستان کارشناسی و دوستان کمتر از هجده سال هست: اگر قرار هست که مثلا تو ۵ سال اینده مهاجرت کنین یا اگر تو فکرش هستین و هنوز قطعی نیست، از همین الان برین بشینین بخونین ببینین چی میخواین، میخواین کجا شیمی بخونین، کدوم کشور، چرا و…. به موازات اون درستونو هم پیش ببرین.
۶٫ کسانی که میخوان شیمی بخونن، ممکنه ترم اول رو کاملا در شوک فرو برن تو دانشگاه، چون درسها و کتابها به شدت با اون چیزیکه تو دبیرستان خونده میشه تفاوت داره و این به شما لطمه خواهد زد. حتی اگه شما تا آخر سال سوم کارشناسی همه درسها رو تو دبیرستان خونده باشین و براتون درسها تکراری باشن باز هم جو دانشگاه ممکنه که براتون اوایل جالب و عجیب و شوکه کننده باشه، این به خاطر تغفاوت ماهیت دانشگاه و دبیرستان هست. پس روحیتونو نبازین و به درساتون برسین. من این حس و برداشت رو حداقل تو ۵۰ نفر از بچه های شیمی دانشگاهم دیدم. بقیه هم به یه شکل دیگه شوکه میشدن. ضمنا کسانی که به هر دلیلی درسای دانشگاه رو تو دبیرستان خوندن، ممکنه به محض وارد شدن به دانشگاه حس کنن که هیچ فرقی با دبیرستان نداره، پس چرا ما اومدیم اینجا؟؟ این حس طبیعی هست! سعی کنین تمرکز داشته باشین و به سر کلاس درسا رو با دقت گوش کنین و یاد بگیرین حتی اگه خیلی تکراری باشن.
۷٫ معمولا اینطوریه (معمولا) : دانشگاههای بزرگ کشور عزیزمون محققین خوبی رو در شیمی تربیت میکنن، اساتید دانشگاههای معروف و بزرگ کشور ما محققین خوبی هستن، ممکنه مدرسین خوبی هم باشن، ولی حوصله نداشته باشن که تدریس کنن. این شمایین که اگه یه دانشگاه خوب انتخاب میکنین برای درس خوندن باید بشینین درسا رو بخونین و سعی کنین تو کارهای تحقیقاتی با اساتید همگام باشین. تو دانشگاههای بزرگ معمولا درس خوندن به عهده خود دانشجو هست. ما ریاضی ترین و سخت ترین درسها رو بهمون درس نمیدادن! میگفتن خودتون بخونین! یادش بخیر.
۸٫ سعی کنین اگه همون ترم یک و دو کشف کردین که به یه گرایش خاصی علاقه دارین کم کم برین تو کلاسا شرکت کنین. مثلا اگه کسی از شیمی تجریه خوشش میاد، بهتره کم کم بره کلاسای تخصصی تجزیه رو شرکت کنه تو دانشگاه به عنوان مستمع ازاد، ببینه واقعا خوشش میاد؟
۹٫ سعی کنین کتاب بخونین. جزوه خوندن موقتا کمک میکنه و فقط باعث نمره بیست و نوزده میشه!! شما باید برای هر درس دو تاکتاب رفرنس حداقل بخونین تا دستتون بیاد چی به چیه.
۱۰٫ بیشتر از هفده واحد در ترم برندارین. والا بلا تموم میکنین به موقع درستونو. عجله نکنین.
۱۱٫ بشینین با خودتون تصمیم بگیرین، اگه قراره برای امتحان ارشد بخونین و قبول بشین، پس از اول درست درس بخونین و سعی کنین تابستونا برین کلاس کنکور. کتابای رفرنس بخونین. اگه قراره بلافاصله برین بازار کار، پس دیگه دوره های کاراموزی رو مرتب شرکت کنین و دنبال کار باشین. فوق لیسانس گرفتن و دکترا گرفتن برای شما کار خوب به ارمغان نمیاره. شما باید کانکشن داشته باشین و تو جریان کارها باشین تا کار پیدا کنین.
۱۲٫ رشته های پزشکی و پیراپزشکی و مهندسی استخدامی دارن، و بیشتر از شیمی هست استخدامیشون. حتی فیزیک ازمون استخدامی داره. من به ندرت ازمون استخدامی دیدم که توش کارشناس شیمی بخوان. حسابداری و مدیریت و پیراپزشکی خیلی خواهان دارن. اگر فقط دنبال کار پیدا کردن و استخدام شدن هستین و هیچ علاقه ای به شیم یندارین، دنبال محض و کاربردی نباشین. برین یه راست سراغ رشته هایی که خواهان دارن.
۱۳٫ دپارتمان و دانشگاهتونو دوست داشته باشین. یه روزایی هست که ادم از هشت صبح (ما هفت صبح میرفتیم کلاس!) تا هشت شب کلاس داره و واقعا خسته میشه. یادمه ما با دوستامون صحبت میکردیم با هم و میگفتیم خوشبحال بچه های فلان رشته که هفته ای سه روز کلاس دارن اونم هر روز ۶ ساعت! ما شش روز هفته دانشگاهیم و جمعه ها هم میایم امتحان میدیم. بعدا دلتون تنگ میشه واسه این روزا. قدرشو بدونین ماهیت رشته شیمی اینطوریه. شما وقتی وارد دانشگاه میشین باید بلد باشین که ساعتها پشت میز بشینین و بخونین و سرچ کنین و روحیه تونو حفط کنین. اگر اینطوری نیستین وارد این رشته نشین. رشته شیمی خیلی وقت میگیره و دشوار هست (من فیزیک رو هم دیدم که اینطوریه). کلا هر رشته ای رو بخوای خوب بلد باشی و موفق شی همینه. ولی در کل من تو دانشگاه این دو رشته رو خیلی وقت گیر و دشوار دیدم و طرز تفکر اساتیدشون هم اکثرا اینطوریه که خب چون این رشته مشکل هست و بین رشته ای هست، پس ما میتونیم خیلی سخت بگیریم.
اگه یه روزی مورد دیگه ای به ذهنم برسه میام اینجا مینویسم.
به دوستان کم سن و سال تر خودمم اینو بگم، دوستان، عزیزان، واقعا سخته که تو پیام خصوصی به این سوالا بشه پاسخ داد. هم خارج از حوصله هست، هم زمان بره، هم نمیشه همیشه با نوشتن منظور رو رسوند. شما هر سوالی که دارین لطف کنین بذارین تو فروم بذار همه ببینن و پاسخ بدن دوستان مطلع.
موفق باشید