هورمون بارداری- hCG، گنادوتروپین جفتی انسانی و β- hCG
گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) یک گلیکو پروتئین دیمر با وزن مولکولی Dalton37000 است که از زیرواحدهای α و β تشکیل شده است. زیر واحد α از hCG تقریباً با زیرواحد متناظر در هورمون های هیپوفیزی TSH,FSH,LH یکسان است.
hCG توسط سینسیتو تروفوبلاست جفت تولید می‌شود و بلافاصله در سرم مادر قابل تشخیص می‌باشد و این هورمون مسئول حفظ عملکرد جسم زرد تخمدان می‌باشد. در بارداری طبیعی میزان hCG به سرعت افزایش می‌یابد و هر دو روز تقریباً دو برابر می‌شود. مقادیر کاهش یافته پاتولوژیک نشان دهنده بارداری غیرطبیعی (از قبیل بارداری خارج رحمی) است. افت ناگهانی مقادیر hCG قبل از هفته ۸ تا ۱۰ لانه گزینی باید به‌عنوان شاخص سقط جنین در نظر گرفته شود.
در صورتی که فرد باردار نباشد، مقادیر بیش از حد نرمال hCG احتمالاً بیانگر بدخیمی های نئوپلاسمی به ویژه تومور سلول‌های زایا (از قبیل، تومور بیضه و کارسینوم تخمدان می باشد). درصورتی‌که از hCG به عنوان یک تومور مارکر استفاده شود باید از روشی استفاده شود که بتواند هم‌زمان مقادیر hCG کامل و زنجیره β آزاد را سنجش نماید زیرا کارسینوم های بیضه و جفت عمدتاً زنجیره β آزاد ترشح می‌کنند.
