- گلبول قرمز منجمد بوسیله افزودن گلیسرول (یک ماده محافظت کننده از سرما) به خونی که عمری کمتر از ۶ روز دارد، به دست می آید. سپس این واحد در دمای c 65–تا c 200–(بسته به غلظت گلیسرول) به مدت حداکثر ۱۰ سال منجمد گردیده و قابل استفاده است. زمانیکه ماده فوق گرم شده و آب می شود، بوسیله محلولهای سالین ـ گلوکز شسته می شود تا گلیسرول آن جدا گردد. این واحد دوباره با محلول استریل ترکیب شده تا به هماتوکریت ۸۰-۷۰% برسد. محصول به دست آمده در دمای ۱-۶درجه به مدت حداکثر ۲۴ ساعت قابل نگهداری است؛ زیرا عمل شستشو در سیستم باز صورت می گیرد.
موارد مصرف :
- این روش برای نگهداری طولانی مدت واحدهای گلبول قرمزی که فنوتیپ نادری دارند و نیز گلبولهای قرمز اتولوگ مناسب است. پس از شستشو، تقریباً تمامی پلاسما و قسمت عمده لکوسیتها و پلاکتها از گلبول قرمز منجمد دی گلیسرولیزه جدا می شوند؛ بنابراین مصرف این محصول برای مبتلایان به کمبود IgA که نسبت به پروتئین IgA آلوایمونیزه شده اند، برای بیمارانی که واکنش شدید ایمنی نسبت به پروتئین های پلاسمایی موجود در خون تزریق شده نشان می دهند و در بیماری هموگلوبینوری حمله ای شبانه مفید است.
میزان و نحوه تجویز :
- تمامی واحدها باید از طریق فیلتر خونی تجویز شوند.
- گلبولهای قرمز دی گلیسرولیزه به علت از بین رفتن گلبولهای قرمز طی مراحل آماده سازی، حاوی حجم کمتری از گلبول قرمز هستند. پس بیمارانی که تحت درمان مزمن با این محصول قرار می گیرند، در دراز مدت برای رسیدن به هماتوکریت مطلوب، نیاز به تزریق واحدهای اضافی دارند.
