از سال ۱۹۸۰ مشخص گردیده است که تیروئید پراکسیداز (TPO) دارای آنتی ژن میکروزومی است که در بیماری خودایمنی تیروئید، آنتی بادی علیه قسمت خارج سلولی این آنتی ژن وجود دارد. تیروئید پراکسید از پروتئینی است که در سطح آپیکال غشاء سلولی، سلول های تیروئید حاضر است و وزن مولکولی ۱۰۳/۰۰۰ دالتون دارد.
این پروتئین یونیزاسیون تیروگلوبین را کاتالیز مینماید. آنتیبادی خودی علیه TPO در بیش از ۹۰% بیماران مبتلا به تیروئیدیت مزمن خود ایمن و ۷۰% بیماران مبتلا به بیماری گریوز حضور دارد. علاوه بر بیماری خود ایمنی تیروئید، آنتیبادی علیه TPO در زنان بالای ۶۰ سال و نیز در دوران بارداری و پس از زایمان نیز مشاهده میشود.
آنتیبادی علیه TPO در برخی از سایر بیماریهای خود ایمنی مثل دیابت تیپ ۱ و لوپوس اریتروماتوز سیستمیک نیز یافته میشود.
