زمان پروترومبین یک تست خون است که مدت زمان لخته شدن خون را محاسبه مینماید. این تست میتواند به منظور ارزیابی اختلالات انعقادی (خونریزی) به کار رود.
به علاوه میتوان از تست PT جهت بررسی عملکرد داروهای پیشگیریکننده از انعقاد (ضد انعقاد) استفاده کرد.
تست PT (نسبت طبیعی شده بینالمللی) (INR) نیز نامیده میشود که به دلیل راه های استاندارد کردن نتایج این تست، بدون در نظر گرفتن روش انجام تست، میباشد.
فاکتورهای انعقاد خون برای انعقاد خون ضروری هستند. پروترومبین یا فاکتور II یکی از فاکتورهای انعقادی است که توسط کبد ساخته میشود. ویتامین K برای ساخته شدن پروترومبین و برخی دیگر از فاکتورهای انعقادی مختلف (I,II,V,VII,X) را بررسی مینماید.
در موارد زیر مدت زمان PT افزایش مییابد :
– داروهای ضد انعقاد از قبیل وارفارین
– سطوح پایین فاکتورهای انعقادی
– تغییر فعالیت هر یک از فاکتورهای انعقادی
– عدم حضور هر یک از فاکتورهای انعقادی
– سایر موارد تحت عنوان مهارکننده حال که فاکتورهای انعقادی را تحت تأثیر قرار میدهند
– افزایش معرف فاکتورهای انعقادی
مقادیر غیر طبیعی PT معمولاً در اثر بیماریهای کبدی، آسیب ها و و یا استفاده از داروهایی از قبیل وارفاین مشاهده میشود.
