گونههای اسپوروبولومایسس مخمرهایی هستند که غالباً بهعنوان کلونیزهکنندههای محیط جدا میشوند اما بندرت از نمونههای کلینیکی بدست میآیند. شایعترین گونهای که از نمونههای کلینیکی جدا شده است گونهی S. salmonicolor میباشد.
که بطور معمول از طریق خاک و گاهگاهی از طریق سایر منابع محیطی (برگ درختان، پوست درختان، علفها، میوه) بدست میآید و بندرت بهعنوان عامل یک عفونت کلینیکال جدا میشود.
در بین گزارش موارد بیماری، یک مورد استثنا وجود دارد که در آن S. roseus بهعنوان عامل مایستوما، یک بیمار با درماتیت در اثر S. holsaticus و چندین مورد S. salmonicolor از نمونههای کلینیکی جدا شدهاند.
این گزارشها از S. salmonicolor نشان میدهد که این ارگانیسم بهعنوان پاتوژن عمل میکند و شامل یک مورد گزارش از ارگانیسمی است که از کشت پولیپ بینی، لنفادنیت و مغز استخوان در بیماران ایدزی و نیز عفونت کرانیوپلاستی پروستتیک بدست آمده است.
یک مورد آلوئلیت آلرژیک اکسترینزیک گزارش شده است که بوسیلهی گونهای از اسپوروبولومایسس در یک دانشجوی دامپزشکی ایجاد شده بود.
بیمار هنگامی که با حصیر و پوشالهای آلوده با این ارگانیسم مواجه میگردید علائم تب، سرفه و دیسپنه نشان میداد. همچنین آنتیبادیهای رسوبدهنده علیه اسپوروبولومایسس و تست اینترادرمال مثبت داشته است.
علاوه بر این شرحی از یک طغیان آسم بعد از طوفان تندری (به علت افزایش در تعداد اسپورهای اسپوروبولومایسس در هوا) وجود دارد که مطرحکنندهی سهم این ارگانیسم در آن طغیان بوده است
با توجه به کم بودن تعداد عفونتهای کلینیکی مربوط به گونههای اسپوروبولومایسس درمان استانداردی وجود ندارد.
درمان موفقیتآمیز شامل استفاده از آمفوتریسین B، یا آمفوتریسین B و متعاقب آن کتوکونازول و آمفوتریسین B و فلوکونازول است.
بیولوژی
اسپوروبولومایسس یک فرم غیرجنسی مربوط به مخمرهای بازیدیومیستی است. این جنس با تولید پیگمانهای کاروتنوئیدی مشخص میشود، کلنیهای آن از صورتی تا قرمز تا نارنجی فرق میکند.
به لحاظ مرفولوژی هایفی حقیقی یا کاذب و نیز بالیستوکونیدی (ballistoconidia) ایجاد میکند. تمام گونهها تخمیرکننده کربوهیدراتها هستند و اورهآز تولید میکنند.
ممکن است هوموتالیک و یا هتروتالیک باشند. تلئوسپور (teleospore) نیز ممکن است ایجاد کنند. شایعترین گونه در این جنس S. salmonicolor و مرحلهی آنامورف آن Sporidiobolus salmonicolor است.
این گونههای مخمری را از روی تولید پیگمانهای کاروتنوئیدی، مرفولوژی و تشکیل ballistospore، تولید اورهآز و بررسی الگوهای جذب کربوهیدراتها تشخیص میدهند.
